سهم ما از سبک زندگی در ورزش

(همه با هم علیه سرطان)


ارسالی از : حسین صالحی

مقدمه:

ابتدا درباره سبک این زندگی و سهم ما از آن شروع کنیم که قطعا شامل بسیاری از مقولات در زمینه فرهنگ و خصوصا فرهنگ غالب و غیره می باشد که بررسی آن در این مختصر نمی گنجد. اما درباره سهم محدود و مختصر ما از سبک زندگی ورزشی به طور عام و به خصوص در شکل خاص آن کوهنوردی، می تواند قابل لمس و دارای معنا و مفهوم باشد. لذا بحثی که قابل توجه خواهد بود قبل از سهم خواهی، داشتن زمینه و رسیدن به سطح آگاهی مورد نیاز در ورزش کوهنوردیست که همانند همه ی زمینه ها نیازمند داشتن اطلاعات پایه ای و فراگیر یا فراخوانی یا پرورشی می باشد. تحرک و داشتن تلاش مفرح و نشاط آور ورزشی بخودی خود ایجاد نخواهد شد (مگر محدود و کند) ولی داشتن و چرایی انسانهای سالم و سرزنده بحثی مفصل و گسترده است که باید نگاه و هزینه اصلی را در این زمینه گرداند و اختصاص داد ... اما در بحث کلی ورزش و در اینجا شکل کوهنوردی، مثل همیشه دو مسئله در شروع به ذهن می آید. یکی صعودهای بلند (بالای 4000) و دیگری کمی پایین تر از 4000. حال این دو صعود را تقسیم کنیم- و می توان بیشتر به قسمت دوم پرداخت که در کشور ما طرفداران کمی ندارد – صعود به قله های تا حد 4000 با تعداد 10 الی 20 نفره و دیگری صعودهای گروهی (دست جمعی) در ارتفاعات پایین و طبیعت با اهداف تفریحی ورزشی توام با نشاط و برای سلامت. این موضوع ما را به یاد تفکیک ورزش در آمادگی جسمانی که بخشی به بحث آمادگی جسمانی برای سلامت و بخشی برای مهارت می اندازد.


مطلب روزنامه:

مطلب (همه با هم علیه سرطان) منتشر شده در 12 آذر ماه روزنامه همشهری، علاوه بر عوامل زیادی که نیازمند توجه به آنها می باشد، به مسائلی مانند: آلودگی هوا، تاثیر سموم و کودهای شیمیایی بر میوه ها و سبزیها، تقلبات مواد غذایی، تاثیر پارازیت بر انواع بیماری ها، بنزین های غیر استاندارد، استرس های شغلی و کم توجهی مدیران به این مقوله، آگاه نبودن مردم نسبت به خطرات محیطی و ... اشاره دارد. در مطلب منتشر شده می خوانیم که وزیر بهداشت وارد بحث (دعوت ازهمه) می شود و مشارکت مردم در حوزه اصلاح سبک زندگی و پیشگیری از سرطان را ضروری می داند و در بخشی دیگر از مطلب اشاره ای به روز جهانی سرطان می شود و تاریخ 15 بهمن ماه را به عنوان روز ملی سرطان می خواند. در ادامه، صحبت از جامعه ورزشی و نقش مهم آن کرده که در آن معاونت وزارت بهداشت در بخشی از سخنانشان به این موضوع اشاره دارند که: "...در دنیا 57 میلیون نفر در سال فوت می کنند که از این تعداد 36 میلیون مرگ به دلیل بیماریهای غیر واگیر دار است. عمده مرگ ها در فاصله سنی 70-30 سالگی است که اکثر این مرگ ها قابل پیش گیری است..." اما علاوه بر موارد آلودگی ها که در فوق اشاره شد- و عوامل پنهان این معزلها که باعث بوجود آمدن این مباحث در این مقطع شده ما را بر آن می دارد که در حیطه خود یعنی ورزش و بحث کوهنوردی و در شروع نشاط و سلامتی، مدبرانه و سامان یافته بصورت گسترده و به شکل عمومی (جنرال) به نقش این ورزش در سلامتی بپردازیم – زیرا اشکال افسار گسیخته در هر امری ما را به مرگ سهراب می رساند... شاید بی مناسبت نباشد_ که این ورزش با خلق و خو و خصلتی که در آن (کوهنوردی) نهفته است و ارتباط آن با محیط زیست سالم و کوهستانی بتواند دریچه و گریزگاهی باشد برای آرامش و ... بنابراین فکر و برنامه ای را بدین مناسبت می توان فراهم آورد تا بستری در حد توان آماده و نقشی ایفا شود...

تهیه و تنظیم: ح صالحی 93/9/11

 

منبع:

(برگرفته از مطلبی با موضوع هم اندیشی، در صفحه جامعه روزنامه همشهری شماره 6414 - 12 آذر 93)؛ فتانه انفرادی.