گزارش برنامه لاسه سر مشترک با سپهر رشت :
تاریخ اجرا: 2 بهمن 94 سرپرست: بهروز رسولی
راهنما: پدرام راستی- سیروس فتحی جلودار: مینا نوری زاد عقب دار: سامره داشاد
اعضای دامون: سپیده قنبری ساحلی- سپیده فلاحتی- مینا نوری زاد- سمیرا عالی- محمد کاظمی- امیر داداشی- علی کریم بخش- رامین شیرجهانی- مسعود زرجی- بهروز رسولی- میلاد قنبری ساحلی- مجید رهنما – به همراه 25 نفر از گروه سپهر
به نام خالق زیبایی ها
من کوهنوردی عاشق رفتنم/ عاشق کوله بار سنگین را بر دوش کشیدن و درنوردیدن/ عاشق دیدنم ، دیدن ستیغ قله ها که بر آسمان آبی بوسه زده اند/ عاشق رشته کوه های پر برف و استوار/ می خواهم به پرواز درآیم وقتی دره پر ابر روبرویم را می بینم ، وقتی بر چکاد کوه ها می ایستم/ آن جا سکوت است و هیاهوی باد/ آن جا غرور است و زیبایی/ آنجا صداقت است و پاکی/ بر بلندای کوه که می ایستی تازه می بینی که هیچ نیستی/ هنوز باید درنوردی/ هنوز راضی نمی شوی بلکه مشتاق تر هستی/ باید دلت را صعود دهی و فکرت را به پرواز باد سپاری ... و به تماشای دور دست چشمانت را به تماشا گذاری ... / هر چقدر هم بروی و ببینی تمامی ندارد و باز مشتاق تر از قبل غرق زیبایی پیرامونت می شوی/ و ما چقدر خوشبختیم که کوهنوردیم فقط به این خاطر که می توانیم این همه زیبایی را از فراز قله ها و دشت ها به نظاره بنشینیم.../ من می روم تا دلم آرام گیرد ... آری خلوت من آن جاست در دل کوهستان پاک خدا ...
لاسه سر کوهی است از رشته کوه های البرز که در جنوب غربی ماسوله با ارتفاعی حدود 2700 متر قرار دارد. " لاسه سر " تحریف شده لاخه سر است که لاخه به معنای – تکه- یا –قطعه- می باشد و وجه تسمیه آن شاید به خاطر آن است که در بالای سر این کوه قطعه سنگی بزرگ قرار دارد.
جمعه دوم بهمن:
ساعت 4:25 از بی بی حوریه به سمت رشت به راه افتادیم. تعدادی از همنوردان گروه سپهر قرار بود با مینی بوس ما به ماسوله بیایند. ساعت 5:00 به رشت رسیدیم و پس از سوار شدن همنوردان سپهر در ساعت 5:20 حرکت کردیم. طبق سایت هواشناسی که در ظهر پنجشنبه دیدم هوایی ابری-آفتابی با دمای 2 درجه بالای صفر در صبح به همراه باد در ماسوله داشتیم. پس از عبور از فومن (5:45)- کلرم (5:57)- برلیکه (6:10 )- زرد لجه ( 6:12)- سقی بن ( 6:15)- لار چشمه (6:27)- در ساعت 6:35 به ماسوله رسیدیم. آقایان غلام راوند و حشمت رحمانی که از املش آمده بودند در ماسوله به ما ملحق شدند. پس از آماده شدن و البته کمی تاخیر با تعداد 37 نفر در ساعت 7:13 به راه افتادیم و 7:25 پای درخت گردو ( آغوز دار ) بودیم. پس از صحبت های اولیه سرپرست و تعیین جلودار و عقب دار از گروه دامون و سپهر و انجام نرمش در ساعت 7:40 حرکت کردیم.
در یک هوای ابری زمستانی بهمن ماه به سمت چشمه میلرزان (چشمه سنگی) در حرکت بودیم. ساعت 8:25 کنار چشمه برای صرف صبحانه توقف کردیم و همنوردان سپهر آتشی کوچک برای چای بر پا کرده بودند.
پس از صرف صبحانه در ساعت 9:00 به راه افتادیم. کم کم آفتاب گرمایش را بر ما ارزانی داشت و هوای بسیار خوبی در پیش داشتیم. در ساعت 10:25 به دالان بهشت رسیدیم. درختان زیبای مسیر در این فصل سرما برگی نداشتند و با سری بر افراشته و هیبتی محکم و استوار در انتظار فصل بهار و دوباره زنده شدن بودند.
ابر جا خوش کرده در بالای ماسوله از مسیری که در حرکت بودیم کاملا نمایان بود و زیبایی بی حد و حصر آن تو را به تماشای دوباره و دوباره فرا می خواند. در ساعت 10:50 به کوه روبار زیبا در ارتفاع 1800 متری رسیدیم و به سمت چشمه آن و مستقر شدن در کنار یکی از کلبه های نزدیک آن رفتیم.
پس از استراحت و ماندن ده نفر از همنوردان در ساعت 11:25 به راه افتادیم. در ساعت 12:30 در ارتفاع 2119 متری استراحتی کرده و به راه افتادیم. در منطقه آلاسر به مدت 30 ثانیه برای همنورد رشتی مجتبی قناعت شعار که در 8 ام دی ماه سال 91 به علت سقوط بهمن به رحمت خدا رفت سکوت کردیم .
سی ثانیه سکوت برای زنده یاد قناعت شعار
کم کم وزش باد شدید شد و مسیر هم در بعضی قسمت ها یخ زده بود.
با تصمیم سرپرست قرار شد تا پای خط الراس برویم و در ساعت 2:00 در ارتفاع 2413 متری در پای برف های یخ زده خط الراس پایان صعود اعلام شد و پس از گرفتن عکس و خواندن سرود قله در ساعت 2:16 به سمت پایین به راه افتادیم.
ساعت 4:00 به کوه روبار رسیدیم. اعضای گروه سپهر غذایی گرم را در همان جا تدارک دیده بودند. پس از صرف ناهار و استراحت در ساعت 4:50 حرکت کردیم و 7:15 به ماسوله رسیدیم. صعود خوبی بود و با همنوردان جدیدی از گروه رشت آشنا شدیم. با تشکر از سرپرستان دو گروه و همنوردان شرکت کننده.
چند نکته راجع به این صعود: یکی از موارد بسیار جالب این صعود حضور آقایی به نام اغیانی بود که با وجود سنی حدود 80 سال، هم پای گروه صعود کرد. نکته دیگر اینکه اگر کمی در زمان های شروع حرکت و صبحانه دقت بیشتری در نظر گرفته می شد چه بسا صعود کامل انجام می گرفت و در برگشت آنقدر دیر نمی شد چون فصل زمستان است و باید احتیاط بیشتری کرد.
شاد و سلامت باشید
عالی