طبیعت همواره برایمان ارمغان آورنده ی شادی و سلامتی است. سخن از عظمت طبیعت: جنگل و کوه و دریا و صحرا نیست؛ میدانیم دیدن یک گل در باغچه ای کوچک، همواره شادی بخش زندگیمان بوده است و چه بسا افرادی هستند که پا را فراتر گذاشته و برای خود این امکان را فراهم می آورند تا با قدم گذاشتن در کوهستان شکل تازه ای از زندگی را تجربه کنند و از آموخته هایشان برایمان بگویند و پاسخی بیابند برای یک سوال عمومی که همواره کلیشه ی ذهن خودمان و بسیاری از مردم بوده و اینکه واقعا:
" چرا کوه؟ "
محمد کاظمی:
زیرا که عاشق کوهستان و طبیعت و محیط زیبای روستا می باشم.
رامین شیرجهانی:
دور بودن از چشم مردم و رفاقت بجای رقابت به دور از چشم تماشاگران و تشویق آنها بوده و هیچ وقت در پایان کوهنوردی دست یکی بالا و دست دیگری را پایین نمی برند و کسی پای دیگری را قلم نمیکند و تنه نمیزند و بدون هیچ دیدار و آشنایی قبلی همه با هم رفیق اند و سر سفره یکدیگر می نشینند و به کسی که او را ندیده اید و شاید در آینده هم او را نبینی کمک می کنی و همه به یکدیگر خسته نباشید می گویند و اینکه یاد میگیریم هرگز تسلیم نشویم و اینکه وقتی عضو یک تیم هستیم قوی تر می شویم...
بهترین چیست؟ همان را برایت آرزو می کنم.
سینا گوهری راد:
تمرین زندگی کردن در کنار عقاید مختلف، گذشتن از هدف برای دیگران و گذشتن از خود برای اهداف دیگران.
فرناز:
پس کجا در اوج بودن را حس کنیم! کجا ایرانمان را از بالا ببینیم!
پس کجا؟! وقتی جایی برای تفریح سالم نیست!
پس کجا آب بازی هایمان را یا بگیریم!
پس کجا با همسرمان آشنا شویم؟ 
هر کدام از پس کجاها به انتخاب شما 
امیر جعفر نیا:
چون زیبایی طبیعت، سلامت جسم و یاد خدا رو میشه به واسطش بدست آورد.
سارا ملکی
کوه : ترانه سرا "سارا ملکی"
همیشه باورت کردم
همون هستی که میخوامش
تو رو هر بار که میبینم
پر از حس آرامش
پر از ارزش، پر از حسی
تو از دست همه دوری
همه مجذوبتن اونقدر
که تو زیبا و مغروری
خودت هم اینو میدونی
چرا من عاشق کوهم
چرا وقتی ازت دورم
همیشه سرد و بی روحم
منو توو جنگلات گم کن
بذار چند لحظه تنها شم
بذار دور شم ازین دنیا
که توو آغوش تو جاشم
تموم خستگی هامو
به دست صخره هات دادم
خدا رو یاد من دادی
که توو راه تو افتادم
یه وقتا باید هی داد زد
صدام برگرده، پژواک شه
همه دردامو آروم کن
مهم نیست خطرناک شه
برای فتح قله هات
همیشه مرد میدونم
نباید فکر کنی هیچ وقت
برام سخته نمی تونم
برای دیدن عشقم
من اون لحظه یکی دیگم
اگه عاشق بشی اون وقت
تو میفهمی که چی میگم
همیشه باورت کردم
همون هستی که میخوامش
تو رو هر بار که میبینم
پرم از حس آرامش
فرشید صادقی:
ارضای همزمان روح و جسم با آهنگ طبیعت
امیر میر موید:
میدانید که درختها اکسیژن تولید می کنند و زمین توسط خورشید گرم میشه و جنگل ها ریه های زمینند و دریاها خون رگهای مادر طبیعت!؟
نمیدونید!؟
اصلا مهم نیست که نمیدونید
اما من میدونم که شما توی زندگیتون دنبال آرامشید.
من میتونم یه آدرس بهتون بدم تا آرامش رو پیدا کنید
با بهترین دوستانتون جمع بشید و بزنید به دل کوه و جنگل
وقتی پاهاتون حس رفتن نداشت یجا دور هم بشینید و از توی کوله هاتون آرامش رو بیرون بیارین و با هم تقسیم کنید.
شما اینجا گنج زندگیتون رو در کنار هم در دل طبیعت کشف می کنید
مهدی ژرفی:
کوه یعنی آرامش
لیلا عاشور نویر دوست:
به خاطر انرژی مثبتی که از طبیعت کوه می گیرم.
حسین صالحی:
مگر نه این است که ما از رها بودن در طبیعت پس از میلیونها سال و عصر های گوناگون سنگی و...به سختی گذر و درنگ کرده و رو به بالیدن نهاده ایم و بقا یافته ایم . مگر نه این است که ما از زندگی شبانی و ییلاق و قشلاق (کوچ نشینی) عبور کرده و...و... شهر نشین شده ایم(ما متمدن شده ایم!) – ما در مهد تمدن قرار داریم! هر چیز را خوب می شناسیم !...برای هر چیز آموزش دیده ایم و اهرم های درستی داریم!...برای هرکس احترام قائلیم ! و اندازه متقابل را می دانیم ! ...پس اگر عقبه خود را نخوانیم و ندانیم ، آگاهانه به خود باز نمی گردیم. ولیکن پدیده هایی که نمود و جلوه می کنند در خوده نا آگاه ما زمینه دارند کافیست که زمینه وشرایط مناسب رشد آن فراهم شود و یا بشکل دیگر به ما الهام! شود ، و ما را دیگر گون یا متاثر کند: شادی بیافریند، شاد می شویم- غم بیافریند، غمگین می شویم- محدودمان کند ، محدود می شویم- بمبارانمان کند ، فرار می کنیم- . ما به دنبال پناهیم تا شرایطی بهتر را که از آموزش سیستمی در ما شکل نگرفته ، به هر شکل در جای دیگری بجوییم (و یا فقط گریز و پناه)- ... حال کوه علاوه بر ورز دادن تن، قسمتی از طبیعت است، که می تواند از نظر پناهگاه و برگشت ما به رها شدن... مئمنی باشد... نتیجه اینکه می توانیم به طریقی به طبیعت ذاتی خودمان ، خود را برگردانیم یا برگردانده شویم... یا دیگر همنورد و همراهی در روزی و در برخوردی ما را تحریک و همراه می کند که از شهر و بیغوله های نابسامان آن، جدا شویم و سری به باغچه و رود و چشمه و دره و جنگل و تپه و کوه بزنیم .
و دیگر- برای هفته ها و روزهای آینده ، این ما هستیم که با ذهنی در گیر، بین چشمه سار زیبا و کوه - و بدهی و قسط و قلیان... – جدل کنیم .- تا چه پیش آید و چه بسازیم و از کجا سر در آوریم، و یا اصلا شاید خلع سلاح شده و مشمول مرور زمان شویم. شاید دوباره در شکاف آسفالت خیابان گلی بروید...
آرمین الماسی:
کوه زندگی است...
بالا رفتن، پایین آمدن، پیروزی، شکست، گذر از پس گردنه ها، زیبایی، زیبایی، زیبایی ...
کوه کلاس درس زندگی ست...
هنگامه نطاق:
- طبیعتش رو خیلی دوست دارم. وقتی به مقصد می رسیم و وارد یه محیط دیگه از طبیعت بکر می شیم حس خوبی بهم میده تنفس تو هواش بهم آرامش میده و خستگی بعدش واقعا لذت بخش و شیرینه.
لیدا نوید شرقی:
به نظر من کوه با عظمتش انسان را آرام می کند و همه غصه هایت را می توانی در کوه بگذاری و به خانه برگردی.
مریم:
- کوه به من یه حس خوب میده. حسی که هیچ جا تجربش نکردم. وقتی احساس میکنم جایی هستم که هر کسی نمیتونه باشه حس عجیبی بهم دست میده
امیر حسین ره
عجب زیبایی در راه است دوستان نزدیک هستیم، تا چند دقیقه دیگر از مینی بوس پیاده می شویم، وای خدای من چه زیباست و ... این همان حرفهایی هست که همه ی ما چه کوهنورد و چه غیر کوهنورد قبل از وارد شدن به کوه می زنیم. به راستی چه زیبایی هایی دارد که اینطور درباره اش گفتگو میکنیم، میدانی؟؟.. به نظر من کوه همان جایی است که ما انسانها برای آرامش روح و و فرار از خستگی و مشغله روزانه خود به آنجا پناه میبریم و در آنجا به زیبایی و شگفتی های کوه می پردازیم. ما کوهنوردان کوه را به عشقی تشبیه کرده ایم که عاشقانه میجنگیم تا به آن برسیم. من کوه می آیم تا به عشقم که قله است دست یابم تا در اوج قله خودم را بیابم. من کوه می روم چون شگفتیهای کوه زمانی در من جاری میشود که من عشق به طبیعت داشته باشم و این عشق سرآغاز یک زندگی است زندگی که پر از شور و شوق و هیجانی که فقط میتوان با کلمات وصفشان کرد، برای کوه زندگی دوباره است و عشقی که پایان ندارد ...
گفته هایم زیاد است چرا که نمیتوان کوه را در چند کلمه خلاصه کرد، دوست دارم چون سرمشق زندگی ام تو بوده ای و من زندگی کردن را از تو آموختم. ( کوه...)
مستانه نیک آبادی
برای شخص خودم دوری از هیاهوی شش روز هفته و پناه بردن به دل طبیعت و خلوت با خودم... سکوت ، آرامش و یکی شدن با کوهستان