به نام آنکه هستی نام از او یافت
گزارش کوه روبار- لاسه سر
تاریخ اجرا: 93/3/2
سرپرست: گلریز میرزاجانی راهنما: بهروز رسولی
جلودار: حمید نور بخش عقب دار: رامین شیر جهانی
کوهیار: حامد گنجی- سمیرا عالی تعداد نفرات: 38
لاسه سرکوهی است در جنوب غربی ماسوله با ارتفاع حدود 2700 متر. لاسه سر تحریف شده لاخه سر است که لاخه در زبان گیلکی به معنی تکه یا قطعه می باشد. علت این نام گذاری شاید به خاطر این باشد که در بالای سر این کوه قطعه سنگی بزرگ قرار دارد.
روز جمعه دوم خرداد ساعت 4:30 سوار مینی بوس شدم. به همراه مینی بوس دیگر از بی بی حوریه حرکت کرده و پس از سوار شدن دوستان ساعت 5:05 از خیابان پرستار حرکت کردیم. در ساعت 5:24 در کپورچال یک نفر را سوار کرده و به راه افتادیم. در مسیر توقفی نداشتیم و پس از عبور از روستای ماکلوان (6:20) و روستای سقی بن (6:32) ( تابلوی این روستا ها در کنار جاده است) و گذر از کنار تابلوی لار چشمه (6:39) – چشمه ای که در مسیر جاده ماسوله است و از کنار پل آن به قله تروشوم هم صعود می کنند- در ساعت 6:50 به شهر زیبای ماسوله رسیدیم.
پس از آماده شدن دوستان در ساعت 7:17 حرکت کردیم. ساعت 7:30 به آغوز دار رسیدیم. پس از صحبت های سرپرست درباره برنامه و تعیین راهنما-جلودار-عقب دار و کوهیار ساعت 7:40 حرکت کردیم. هوا بسیار خوب بود و بارندگی شب گذشته لطافت زیبایی به مناظر اطراف داده بود و البته مسیر کمی گلی هم بود.
ساعت 8:27 به چشمه میلرزان رسیدیم. برای صبحانه در کنار چشمه توقف کردیم. با تصمیم سرپرست از این مکان به دو گروه تقسیم شدیم. قرار شد گروه صعود کننده به قله با گامی تندتر حرکت کند و گروه دوم با استراحت بیشتر و دقایقی بعد با سرپرستی آقای باشتین به سمت کوه روبار راهی شوند.
ساعت 8:45 به تعداد هفده نفر به راه افتادیم. هوا نیز از آن لطافت صبح به سمت گرم شدن پیش می رفت. ساعت 9:50 به چشمه ای که بعد آن دارای شیب تندی به سمت منطقه دالان بهشت است رسیدیم و پس از گذر از آن و بالا کشیدن از شیب در ساعت 10:00 وارد منطقه دالان بهشت شدیم. این منطقه با درختان بسیار بلند خود مانع رسیدن نور خورشید می شود و یک مسیر دالان مانند و نسبتا تاریک که در سمت راست شما دره جنگلی و سمت چپ دامنه کوهستانی است را شامل می شود.
پس از عبور از این منطقه زیبا در ساعت 10:15 به دشت کوه روبار رسیدیم.
دیواره عظیم و زیبای کوه روبار در سمت چپ ما و کلبه های پراکنده منطقه در این مکان چشم هر طبیعت دوستی را به سمت خود جذب می کند. وجود چشمه گذرنده از دل دشت و صدای زیبای آن همواره گوش نواز و دل انگیز است.
کنار کلبه ای که در مسیر ما قرار دارد در ساعت 10:30 توقف کردیم. ارتفاع نشان دهنده در جی پی اس 1800 متر می باشد. پس از استراحتی کوتاه و ماندن دو نفر از همنوردان در کوه روبار در ساعت 10:45 به تعداد 15 نفر حرکت کردیم. مسیر ما در ابتدا یک مسیر جنگلی با پاکوبی مشخص می باشد.
پس از اتمام جنگل به سمت خط الراس می رویم و پس از رسیدن به خط الراس با رفتن به سمت چپ حرکت ما به سمت قله ادامه می یابد. در مسیر شقایق های زیبا و گل های زرد و سفید آبی ما را وادار به عکس گرفتن و گاهی توقف های کوتاه می کرد.
رشته کوه های زنجان در سمت راست ما خودنمایی می کردند. واقعا که نظم چیز قشنگی است. نظم کنار هم بودن این کوه ها و خطوط به هم پیوسته آنها دور نمای فوق العاده ای از زیبایی و قدرت خداوند را می نمایاند. ساعت 1:15 به قله لاسه سر رسیدیم. قله های آسمان کوه و قند کله در دور دست نمایان بودند. چقدر دیدن این مناظر زیباست. من که از دیدن این کوه ها و خطوط منظم و پیوسته شان خسته نمی شوم. فقط باید تا جایی که می توانی در دیدن آنها حریص باشی. فقط باید دید و با چشم این همه زیبایی را مانند غذایی که می خوری ببلعی. ارتفاع جی پی اس 2601 متر را نشان می دهد.
پس از گرفتن عکس در ساعت 1:45 حرکت کردیم و ساعت 3:20 به کوه روبار و بقیه دوستانمان رسیدیم.
ناهار خورده و استراحتی کردیم و 4:10 حرکت کردیم. مه شدیدی منطقه را فرا گرفته بود. در طول مسیر گاهی باران کمی شروع می شد و بعد قطع می شد. ساعت 6:05 به چشمه رسیدیم ولی مستقیم مسیر را ادامه دادیم به عبارتی چشمه را دور زدیم. (شیب این مسیر چون کم است معمولا در برگشت از این مسیر استفاده می شود.) رعد و برق هم شروع شد و آسمان باران بهاری اش را نثارمان کرد. 6:25 به منطقه معروف به زمین فوتبال رسیدیم.(مسیری پوشیده از چمن با حصار هایی در دو طرف). در ساعت 6:45 در آغوز دار بودیم. بچه ها خیس شده بودند و با دیدن پله های ماسوله کلی ذوق کردند. ساعت 6:50 در ماسوله بودیم و پس از سوار شدن در مینی بوس ها ساعت 7:10 به سمت انزلی حرکت کردیم.
با تشکر از سرپرست این برنامه خانم میرزاجانی و آرزوی صعود های خوب دیگر برای همنوردان خوبم.
عالی