گزارش صعود گروه دامون انزلی به قله 2857 متری تیلار:
تاریخ اجرا: 30/3/93
سرپرست: حمید نوربخش راهنما: آقای مهندس ملک پور(کلاهو تالش)
جلودار: امید جمالپور عقب دار: سمیرا عالی
کوهیار: مینا نوری زاد – محمد کاظمی
همنوردان: مونا لنگرودی- ابریشم عادلی- مینا نوری زاد- سمیرا عالی – محمد کاظمی- حمید خرسندی- آقای آرش- حمید نوربخش- امید جمالپور- محمد ایمانی- مهدی ژرفی- مازیار عزیزی- محسن اکبری- امیر داداشی- امین نژاد مسیبی- علیرضا سندیانی
گزارش برنامه:
به نام خالق هستی
آخرین و هفتمین برنامه فصل بهار گروه دامون انزلی در سی ام خرداد 93 به قله تیلار در تالش(هشتپر) با موفقیت انجام شد. در ساعت 4:15 صبح جمعه در بی بی حوریه سوار مینی بوس شدیم.( مینی بوس با یک ربع تاخیر به ما رسید.) پس از سوار شدن همنوردان در ساعت 4:47 از انزلی خارج شدیم. آقای کاظمی در ساعت 5:03 در سنگاچین به ما ملحق شدند. ساعت 5:17 از رضوانشهر عبور کردیم و در ساعت 6:00 در شهر تالش بودیم. طلوع زیبای خورشید را در مینی بوس نظاره گر بودیم.
خیابان روبروی بانک ملی تالش را داخل شدیم و کمی بالاتر از پارک شهرداری توقف کردیم. مهندس ملک پور راهنمای برنامه با نیسان وانت به ما رسیدند و پس از سلام و احوالپرسی ایشان زودتر حرکت کردند. ساعت 6:25 حرکت کردیم.
به یک دو راهی رسیده و سمت راست را می رویم. ساعت 6:35 به روستای ریک رسیدیم. در ادامه راه در ساعت 6:42 به منطقه کیشون بن رسیده و ساعت 6:45 از روستای کیش دیبی عبور کردیم. در ساعت 6:52 به یک پل کوچک می رسیم. قبل پل و مسیر سمت راست به ییلاق سوباتان می رود. تابلویی که زده شده احتیاج به باز سازی دارد. از پل عبور کرده و در ساعت 7:19 به منطقه زربیل و حدود یک ربع بعد به منطقه مریان رسیدیم. در این منطقه آثار باستانی و خانه های تاریخی قدیمی وجود دارد. حمام سردار امجد که یک بنای تاریخی با سنگهای آجری می باشد در سمت راست در چمنزار قابل رویت بود. این منطقه دارای ییلاقی به نام آق اولر می باشد. در ساعت 7:50 به دو راهی می رسیم و سمت راست را داخل می شویم. ساعت 7:55 است که مسیر پیش روی ما دارای آبگیر کوچکی است و به علت آب مینی بوس همان جا توقف کرده و پیاده می شویم. ارتفاع 1200 متر می باشد. آقای ملک پور با نیسان وانت دنبال ما آمدند و همگی سوار نیسان شده و به سمت منطقه حسن دگیرمانی راه افتادیم.
پس از عبور از رودخانه و منطقه حسن دگیرمانی در ساعت 8:10 مسیری در سمت چپ جاده خاکی است که به قله کلاهو می رود. در ساعت 8:40 به منطقه سله یوردی رسیدیم و در جلوی خانه آقای محفوظی پیاده شدیم. ایشان با روی باز پذیرای ما شدند و در فضای باز جلوی منزل زیراندازی انداخته و با شیر گرم-چای-پنیر و کره و نانی که مهندس ملک پور زحمت کشیده و خریده بودند از ما پذیرایی کردند.
مهندس ملک پور (سمت چپ) و دوست ایشان
خلاصه خیلی ما را شرمنده کردند. همواره سلامت باشند.
پس از خوردن صبحانه در ساعت 9:25 صعود را از منطقه تخته پوری (مقداری بالاتر از خانه آقای محفوظی) آغاز کردیم. ارتفاع این منطقه 1850 متر است. طبق توضیحاتی که آقای ملک پور قبل صعود دادند قله تیلار از شمال به روستای سله یوردی و از جنوب به خلخال و از شرق به قله سلنگو و از غرب به منطقه تخته پوری مشرف است. ( در این منطقه به علت اینکه چادرهای تخت درست می کردند به نام تخته پوری خوانده می شود.)
در ابتدای مسیر شیبی داریم و پاکوبی مشخص. هوا گرم است و بادی نمی وزد. در ساعت 9:55 به منطقه آق زبیر به معنی یک دهنه می رسیم. آبی در این جا برای خوردن وجود دارد که البته طبق گفته راهنما آب چشمه نیست بلکه از آبهای سطحی است که از بارش برف حاصل شده و بعد خشک می شود.
به راه ادامه می دهیم. منطقه فوق العاده زیباست و شقایق های درشت قرمز زیبایی آن را افزون کرده بود. درختی در مسیر نیست و با دشت های وسیع در اطراف خود مواجه هستیم. در پایین دره سمت راست ما (دشتی که در پایین دست ما در مکان دره مانند با پوشش چمنزار قرار دارد) عشایر منطقه عروسی داشتند و صدای ساز و آواز بطور واضح شنیده می شد و ما از بالا جمعیتشان را می دیدیم که در حال تکاپو هستند.
جشن عروسی
شقایق ها بطور پراکنده در مسیر دیده می شدند.
مسیر سنگلاخی به سمت قله را پشت سر گذاشته
و ساعت 12:50 بر فراز قله تیلار قرار می گیریم. اگر هوا خیلی صاف باشد قله سبلان از تیلار مشخص است که البته در دوردست مه و ابر بود و امکان دیدن سبلان وجود نداشت ولی قله عجم داغ خلخال به وضوح دیده می شد.
پس از گرفتن عکس دسته جمعی بر فراز قله ساعت 1:15 حرکت کردیم و از مسیر دیگری که راهنما انتخاب کردند راه برگشت را در پیش گرفتیم.
چون آفتاب شدید بود و بچه ها ناهار نخورده بودند مقداری در مسیری که برای برگشت طولانی تر به نظر می رسید خسته شدند. به مکانی رسیدیم که پر از شقایق بود
و دقایقی به عکس گرفتن پرداختیم. اصلا این زیباییها قابل قیاس نیستند و هر منطقه زیبایی خاص خودش را دارد.
در ساعت 3:50 در بالای منطقه ای که پایان صعود ما به حساب می آمد و 40 دقیقه ای با آن فاصله داشتیم به استراحت پرداختیم.
با پایین کشیدن از یک شیب تند در ساعت 4:30 به منطقه سه چشمه رسیدیم و صعود به پایان رسید. از آب بسیار خنک و گوارای چشمه نوشیدیم و دقایقی در کنار چشمه پاهای خود را به آب زدیم. در این منطقه مسافرانی حضور داشتند که از اردبیل و خلخال آمده بودند. آقای ملک پور که زودتر پایین آمده بودند با وانت منتظر ما بودند. 4:45 همگی سوار شده و راه افتادیم. نیم ساعت بعد یعنی در ساعت 5:15 به سله یوردی و منزل آقای محفوظی رسیدیم و داخل منزل رفته و ناهار خوردیم. ایشان و خانم شان با هندوانه و کیک و چای از ما پذیرایی کردند. سهند کوچولو پسر آقای محفوظی که از دیدن ما انگار خیلی شاد و خوشحال بود نیز در کنار ما حضور داشت طوریکه موقع رفتن از آنجا صدای گریه و جیغ سهند که دوست داشت با ما بیاید همه ما را ناراحت کرد( از اینکه به خاطر ما گریه می کرد و ما داشتیم جدا می شدیم ).
پس از خداحافظی از آقای محفوظی و همسرشان با وانت آقای ملک پور در ساعت 6:40 به راه افتادیم. ساعت 7:10 به مینی بوس رسیدیم. پس از خداحافظی از آقای ملک پور و دوستانشان و تشکر از زحمات بی منت آنها و آرزوی دیدار و صعودی دوباره ساعت 7:20 به راه افتادیم. ساعت 8:30 در تالش بودیم و حدود ساعت 9:30 به انزلی رسیدیم.
در انتها از زحمات آقای نوربخش (سرپرست برنامه) و آقای کاظمی بسیار متشکرم. همچنین از طرف خودم و کل گروه از زحمات بی دریغ آقای ملک پور و دوستانشان و آقای محفوظی سپاسگزاری می کنم هر چند که کلمات و جمله ها در بیان این تشکر ناتوان و عاجز هستند.
نکته پایانی: هر جای میهن عزیزم و هر قسمت از گیلان زیبایم مردمی دارد مهربان و دوست داشتنی و شادمانم از اینکه در چنین صعود هایی می توانم با آنها آشنا شوم و به کمک آنها می توانم گوشه گوشه مناطق بکر سرزمینم را ببینم. خدایا شکرت...
سپاس از همه دوستان همنورد
عالی